تنها كه می‌شوم يادِ صدایِ تو در خلوت‌ترين چاهِ جهان به ياداَم می‌آورد كه هنوز رنجی بی‌شمار بايد تا باوراَم شود كه بزرگ شده‌ام. با اين همه آغازِ زادن‌ات در ناگهان‌ترين جایِ جهان ياداَم می‌اندازد كه می‌توانم تا هنوزِ جهان برقصم از فرطِ ترانه‌هایی كه فريشته‌گان برفرازِ نام‌ات از بر می‌خندند.
No comments:
Post a Comment
با سلام و سپاس از محبت‌اِتان
لطفن در قسمت پايينِ محلِ نظرات بخشِ مربوط به نام و آدرس
Name / URL
را كليك كنيد تا بتوانيد نام و نشاني تان را هم بنويسيد
ضمنن با توجه به برخي مشكلاتِ پيش‌آمده، يادداشتِ شما پس از خوانش در وب‌لاگ قرار داده خواهد شد