پژوهش در ته‌آتر

تا مدت‌ها خيال مي‌كردم؛ يعني كه چه؟ من كاراَم نوشتن و كارگرداني است. به من چه كه بخواهم در اين رشته تحقيق كنم و يا به پژوهشي بي‌انديشم. اصلن مگر چه پژوهشي مي‌شود در اين ميان كرد. اما حالا كه مدتي است از سرِ صدقه‌یِ آقايان تقريبن بي‌كار مانده‌اَم مي‌بينم كه چه‌قدر زمينه وجود دارد و دستي از خويش برون نيامده تا مردي كند و اين پرسش‌ها به سرانجام برساند. اما من دغدغه‌اَم انديشه‌یِ سياسي است. يعني گمان‌اَم اين است كه انديشه‌یِ سياسي و مباحثِ فسفيِ مربوط به آن بايد در شكلي درست عرصه را برايِ زنده گيِ به‌تر انسان‌ها مهيا كند. چنان‌كه تلاش‌هايي هم شده. منتها با عنايت به تخصص‌ام در عرصه‌یِ نمايش و نگاه‌اَم به ته‌آتر به مثابهِ امري سياسي اين‌روزها درگيرِ انديشيدن به چند مساله در همين حدود هستم. از جمله انديشه‌یِ سياسي در صحنه كه شاملِ نگاهِ فلسفي سياسي در مباني و مباديِ ته‌آتر و همين‌طور شاكله‌هايِ مرتبطِ هردو مقوله به هم است. و ديگر قرايتِ نمايش‌نامه‌هايِ برجسته‌یِ جهان از منظرِ فلاسفه‌یِ بزرگِ عالم. فكر كن اگر قرار بود ابنِ سينا رويايِ شبِ نيمه‌یِ تابستان را بخواند چه اتفاقي مي‌افتاد. دارم به اين پروژه‌ها فكر مي‌كنم و دعا كنيد كه زود شروع كنم به نوشتن.يا علي!