پاشنه‌یِ آشيلِ اصول‌گرايان

اگراز من بشنويد وقتي به كسي راي مي‌دهيم موظف‌ايم تا آخر از او حمايت كنيم. اين بسيار خنده‌دار است كه مثلا يك مجموعه چنان از احمدي‌نژاد دفاع كنند كه گويي انتخاب‌شده‌یِ امامِ زمان است العياذبالله و بعد به انتخاب‌هاي‌اش شك كنند. البته موضعِ رهبري موضعِ جداگانه‌یی است. يعني رهبري از قضا خيلي با دقت متنِ حذفِ مشايي را نگاشته‌اند. چرا كه هيچ لحنِ دستوري يا موضعِ از بالا در آن ديده نمي‌شود و كاملن با معيارهايِ اختياراتّ ريبس جمهوري هم‌خواني دارد. يعني بحث بر سرِ اين است كه مصلحت نيست اين مقوله. حرفِ من اسن است كه چرا كار به جايي كشيده شود كه رهبري در اين امورِ معمولي دخالت كند؟
اما واكنش‌هايِ‌دوستانِ اصول‌گرا براي‌ام جالب است. يعني واقعن آن‌ها فكر كرده‌اند اين يك اشتباهِ ساده از سويِ آقايِ‌دولت است؟ اگرچنين مي انديشند پس بسيار از شناختِ آقايِ دولت به دوراَند و ساده‌انديشانه به مقولات نگاه مي‌كنند.
مهم‌ترين دلايل‌اش هم تاخيرِ انتشار و عمل كردنِ حكمِ‌ رهبري است كه تا منتشر نشد به آن وقعي نهاده نشده بود. اين هم از مدعيانِ ولايت‌مداري. جالب‌تر اين‌كه هم‌چنان آقايِ‌ دولت به دوستِ اسراييل علاقه‌مند است.
من البته خيلي شايد بدبينانه دارم نگاه مي‌كنم اما احساسِ بدي به‌ام دست داده كه مشايي پاشنه‌یِ آشيلِ اصول‌گرايان نيست. بل‌كه خودِ آقايِ‌دولت پاشنه‌یِ آشيل است. مگر نه اين‌كه در نهج‌البلاغه اشاره شده كه هركس را از دوستان‌اش بشناسيد. خب وقتي دوستِ شما دوستِ اسراييل است آيا اين گمانه وجود ندارد كه شما هم دوستِ اسراييل هستيد. هرچند داد بزنيد كه محو باد اسراييل.
اميدوارم البته آقايِ دولت در دل هم دشمنِ اسراييل باشد و انشاءا... هم چنين است اما به هرحال وقتي شفافيت وجود نداشته باشد و هركسي هم به خوداَش اجازه بدهد به راحتي حكمِ‌ رهبري را ناديده بگيرد و مشاورش حتا آن را دروغ بداند آن وقت كمي مشكوك مي‌شويم. دوستان اصول‌محور هم حق بدهند. بگذريم.
راستي يك نفر بگويد اين مشاورِ رييس جمهور و رييس دفتر بودن آيا تداومِ مقابله با رهبري و دهن‌كجي به ايشان است يا فرار از رودربايستيِ با دوستِ‌اسراييل كه از قضا قوم و خويش‌امان هم هست.
يا علي!