2006/06/08

هجدهم

كاش می‌شد، برایِ لحظه‌یی در تو فرياد كردن از گزاره‌هایِ بی‌امانِ ترديد و دو دلي گذشت. كاش می‌شد چشم باز كرد و خوابِ پنجره‌هایِ‌ تا ابد بسته‌یِ اين كوچه‌ها را شكست. كاش می‌شد باريد، بر تمامِ جهان؛ آنان‌كه دوست‌ات دارند و آنان‌كه دشمن‌ات می‌دارند.

No comments:

Post a Comment

با سلام و سپاس از محبت‌اِتان
لطفن در قسمت پايينِ محلِ نظرات بخشِ مربوط به نام و آدرس
Name / URL
را كليك كنيد تا بتوانيد نام و نشاني تان را هم بنويسيد
ضمنن با توجه به برخي مشكلاتِ پيش‌آمده، يادداشتِ شما پس از خوانش در وب‌لاگ قرار داده خواهد شد