2006/07/05

سی‌وهفتم

نامِ تو بی‌شك طلوعِ ستاره‌گانی است كه شبان‌گاهانِ پريشانِ جمعه را به ابتدایِ آرامش و ستايش پيوند می‌دهند. نامِ‌تو آغازِ سپيده‌دمان است؛ هنگام كه صبوحی‌زده‌گان خورشيد را با پيشانیِ تو اشتباه می‌گيرند و بايد كه كلمات‌ات بگويند تو در آسمانی كه می‌درخشی!

No comments:

Post a Comment

با سلام و سپاس از محبت‌اِتان
لطفن در قسمت پايينِ محلِ نظرات بخشِ مربوط به نام و آدرس
Name / URL
را كليك كنيد تا بتوانيد نام و نشاني تان را هم بنويسيد
ضمنن با توجه به برخي مشكلاتِ پيش‌آمده، يادداشتِ شما پس از خوانش در وب‌لاگ قرار داده خواهد شد