2006/08/21

پنجاه‌ويكم

وقتی می‌روی خيال‌ام راحت است كه اقلا اميدِ آمدن‌ات هست و اين دل‌خوش‌ام می‌كند. وقتی می‌آیی چه كنم كه دل‌هره‌یِ رفتن‌ات لحظه‌هایِ بودن‌ات را بی‌قرار می‌كند و پرآشوب. يك باغ و اين همه رنگارنگی؟

No comments:

Post a Comment

با سلام و سپاس از محبت‌اِتان
لطفن در قسمت پايينِ محلِ نظرات بخشِ مربوط به نام و آدرس
Name / URL
را كليك كنيد تا بتوانيد نام و نشاني تان را هم بنويسيد
ضمنن با توجه به برخي مشكلاتِ پيش‌آمده، يادداشتِ شما پس از خوانش در وب‌لاگ قرار داده خواهد شد