عاشورا

شب‌هایِ تاسوعا و عاشورا اگر همين يك بركت را داشته باشند برایِ هميشه‌یِ زمين كفايت مي‌كند كه ياداِمان مي‌افتد سخت مهربان باشيم و خوب و ياری‌گرِ هم‌ديگر و البته دل‌هامان كه سخت نرم مي‌شود در خاطره‌هایِ غزل‌حماسه‌هایِ بزرگ و حتا اگر بدانيم كه سه روز بعد دوباره يادمان مي‌رود كه چه عهدها كرديم در شبِ دهم با خويش و خدایِ خويش باز هم به گمان‌ام نيكواست همين روزهایِ كوتاه كه سخت مهربان‌ايم با همه‌یِ خلق و كاش امسال را همه‌مان يادمان بماند كه دوست داشتيم در ركابِ مردانِ مرد مي‌بوديم و البته كل‌يوم عاشورا و كلِ عرض كربلا؛ كه يعنی كاروانی كه سالِ 61 هجری به راه افتاده تا هنوزِ روزگار در راه است و هرگز دير نيست برایِ پيوستن‌اش و مگر نه اين‌كه هر قدمی كه برایِ آرامشِ خلق برداريم قدمی به كاروانِ عاشقی نزديك‌تر شده‌ايم و هرگامی كه در راهِ صلح و لب‌خند برداريم يعنی كه گامی تا دست‌هایِ آن مرد كه رو به خورشيد جاری است، حلقه‌یی متصل‌تر. كاش شبِ دهمِ همه‌یِ ما به صبحِ سعادت و آرامش و زيبایی بي‌انجامد كه زينبِ خدا گفت جز زيبایی نديده است در آن روز و كاش... كاش جهان به اندازه‌یِ يك شبِ عاشورا آرام بگيرد به لب‌خندهایِ كودكانِ زمين. ايدون باد، ايدون‌تر باد!يا علی!