2007/01/07

هفتادوهشتم

نگاه مي‌كنم؛ مي‌بينم كه ايستاده‌ای آن بالاها و هی اشاره می‌كنی كه با من باش تا ابد. نمي‌بينی كنجِ هزار غار را گرفته‌ام به استيجار كه با تو بمانم تا ابد. بگذار ناشيانه‌ترين بلاهت‌ها را برای‌ام خرج كنند. آخرش كه مي‌ميريم. لااقل بدونِ تو تا قله نرفته‌ام.

No comments:

Post a Comment

با سلام و سپاس از محبت‌اِتان
لطفن در قسمت پايينِ محلِ نظرات بخشِ مربوط به نام و آدرس
Name / URL
را كليك كنيد تا بتوانيد نام و نشاني تان را هم بنويسيد
ضمنن با توجه به برخي مشكلاتِ پيش‌آمده، يادداشتِ شما پس از خوانش در وب‌لاگ قرار داده خواهد شد